Pisaliśmy już o naturalnych i syntetycznych alternatywach dla diamentów, czyli cyrkonach (nie mylić z cyrkoniami!), białych szafirach i moissanitach (więcej przeczytasz tutaj). CZas przyjrzeć się kamnieniom kolorowym! W tym wpisie przeczytasz i wyjątkowych minerałach, które można oprawić w pierścionku zaręczynowym: aleksandrytach, kamieniach księżycowych, labradorytach i opalach. Każdy z nich jest idealnym wyborem dla osoby, która lubi oryginalność i… zmienność.
"Emerald by day, ruby by night" czyli słów kilka o aleksandrycie
Określenie „szmaragd za dnia, rubin w nocy” w zasadzie bardzo precyzyjnie określa najważniejszą i najbardziej pożądaną cechę aleksandrytu – zmianę koloru w zależności od rodzaju światła. W świetle dziennym jest on bowiem zielony, a w świetle sztucznym – czerwony.
A przynajmniej tak wyglądały rosyjskie aleksandryty, które odkryto w pierwszej połowie XIX wieku na Uralu. Już od wielu lat tamtejsze złoża zostały wyeksploatowane, a nazwa „rosyjski aleksandryt” stała się marką samą w sobie. Kamienie takiej jakości są w tej chwili prawdziwą rzadkością i osiągają ceny wyższe od brylantów. Są kupowane głównie przez kolekcjonerów lub oprawiane na indywidualne zamówienie przez światowej klasy firmy jubilerskie.
Częściej natomiast spotyka się imitacje lub syntetyczne odpowiedniki aleksandrytów. Kamienie syntetyczne mają taką samą budowę krystaliczną i właściwości fizyczne jak kamienie naturalne. Dzięki temu, że są tworzone w laboratoriach, ich ceny są bardziej przystępne, a biżuteria z tymi niezwykłymi kamieniami dostępna dla większego grona odbiorców (takich właśnie kamieni syntetycznych używamy przy tworzeniu naszych pierścionków – ich kolor zmienia się z zielono-niebieskiego na fioletowy).
Więcej na temat aleksandrytów przeczytasz w osobnym wpisie blogowym.
Niezwykły urok kamieni księżycowych
Kamienie księżycowe (podobnie z resztą jak labradoryty i opale) zmieniają swój wygląd pod wpływem padającego pod różnym kątem światła. Zjawisko, które ma wówczas miejsce nazywamy iryzacją – powierzchnia kamienia z transparentnej staje się kolorowa. Z jednej strony więc kamień księżycowy może się wydawać zupełnie zwyczajnym białym kamieniem, ale wystarczy że ustawi się go pod innym kątem, a pokazuje on przepiękne odcienie koloru niebieskiego (od intensywnego chabrowego, po niemal morski) lub różne kolory układające się w pasy lub fantazyjne wzory (są to wówczas tęczowe kamienie księżycowe).
Każdy egzemplarz jest inny, niepowtarzalny, niekiedy z naprawdę niezwykłymi przejściami tonalnymi. Kamień księżycowy oprawiony w pierścionku migocze i zmienia wygląd pod wpływem każdego ruchu ręką. Jest z jednej strony subtelny i delikatny, a z drugiej potrafi naprawdę przykuwać wzrok i stanowić niezwykłą i oryginalną ozdobę.
Więcej na temat kamieni księżycowych, możesz przeczytać w osobnym poście na blogu.
Od koloru do wyboru, czyli bogactwo różnorodności labradorytów
Efekt iryzacji, czyli mienienia się powierzchni kamienia, jest jeszcze bardziej spektakularny i ciekawy w przypadku labradorytów. Bywają one niebieskie, zielone, fioletowe, pomarańczowe, różowe oraz żółte! Ich żywe barwy o przepięknych przejściach tonalnych sprawiają, że kamienie te bardzo chętnie są wybierane do różnych typów biżuterii.
Okazy labradorytów zwykle wykorzystywane są do tworzenia dużych naszyjników lub pierścionków. Mniejsze nadają się idealnie do pierścionków. Warto pamiętać jednak o tym, że ze względu na swoją kruchość nie oprawia się ich raczej w białym złocie (które jest bardzo twardym i sprężystym materiałem).
Labradoryty w przeciwieństwie do kamieni księżycowych mają zwykle bardzo ciekawą, bogatą strukturę z inkluzjami, czyli ciemnymi plamkami, kropkami i kreskami. Labradoryty ponadto potrafią się między sobą różnić naprawdę diametralnie – biżuteria z nimi to zawsze niepowtarzalne dzieło złotnicze. Obecnie w naszej pracowni pracujemy wyłącznie z labradorytami w szlifie kaboszonowym.
Więcej na temat labradorytów możesz przeczytać w poświęconym tym kamieniom wpisie na blogu.
Wszystkie kolory tęczy, czyli rzecz o opalach
Opale również wykazują efekt iryzacji, który w ich przypadku nazywany jest opalizacją i objawia się w postaci migotliwej gry barwnej wielokolorowych plam. Zjawisko to jest nieporównywalne z tym, co dzieje się na powierzchni kamieni księżycowych czy labradorytów. Wygląd opali zmienia się stale przy najmniejszym ruchu. W jednym kamieniu pojawiają się jednocześnie bardzo różne barwy – intensywne i bardzo jasne. Czerwony, różowy, żółty, zielony, niebieski – wszystkie te kolory przeplatają się i zmieniają płynnie, przez co od opali naprawdę trudno oderwać wzrok.
Występuje bardzo wiele rodzajów opali. Szczególnie efektowne (zarówno pod względem estetycznym, jak i niekiedy cenowym) są czarne opale, wydobywane przede wszystkim w Australii. Jeśli chcesz obejrzeć jak wyglądają, zajrzyj najlepiej na kanał Black Opal Direct (ostrzegamy, od Justina i jego opowieści o opalach można się uzależnić!).
Warto wiedzieć
Kamienie księżycowe, labradoryty i opale nie są tak odporne i twarde jak diamenty, moissanity, szafiry czy rubiny. Warto więc pamiętać o ich pielęgnacji, uważnym używaniu i zapewnieniu im odpowiednich warunków przechowywania. Jeśli chcesz o coś zapytać lub się poradzić - napisz do nas!
Ciekawe zjawiska optyczne
Niektóre zjawiska optyczne, takie jak na przykład efekt aleksandrytu, występują również sporadycznie w innych minerałach takich jak granaty i korundy. Z innych ciekawych zjawisk występujących w kamieniach warto wymienić:
Asteryzm, czyli efekt świetlny przypominający gwiazdę (cztero-, sześcio- lub dwunastopromienną ), występujący na powierzchni na przykład niektórych rubinów, szafirów i granatów.
Awenturescencja, czyli migotanie, iskrzenie się w strukturze kamienia – jak nazwa wskazuje, występuje ono przede wszystkim w awenturynach.
Efekt kociego oka, który polega na pojawianiu się wąskiej smugi na wypolerowanej powierzchni kamienia. Przemieszcza się ona po powierzchni w trakcie obracania kamienia.
